Весна

Жылжыды уакыт. Туды күн
Жыл кұсы, көктем оралар.
Бу шалып түннің түндігін,
Қар басын қағып қар алар:
Күтеді қыз бен жігіттер
Гүл бағын жазғы қаланың,
Күтеді күнді жер көктер,
Көк мақпал кешін даланың,
Көктем! - деп шығып қария.
Тосады жонын шуаққа,
Балаға бейне дария
Кайығы қалқыр су ақса.
Есіткен жоқпын, бірақ та,

"Золото, золото падает с неба!" -
Дети кричат и бегут за дождем...
- Полноте, дети, его мы сберем,
Только сберем золотистым зерном
В полных амбарах душистого хлеба!

Ласточка примчалась
Из-за синя моря,
Села и запела: